عدم علاقه به رشته دانشگاهیم  مشکلات مالی و افزون بر همه بیماری پدرم
همه وهمه دست به دست هم داده بودند تا من شبها تو خوابگاه دانشجویی از فکر
نتونم بخوابم .

مخصوصا تو ماه رمضون از سحر تا صبح راه می رفتم
همه ی درها را به روم بسته می دیدم فقط یه راه مونده بود که مدتی دنبالش
بودم اونم خلاصی ازین رشته با گرفتن مدرک معادل کاردانی پرستاری
که اونم مشکلاتی داشت.

اولا باید هفتاد و دو واحد درسی را گذرونده باشی
که باتوجه به اینکه چهار ترم خونده بودم این شرط را داشتم که  اگه ازین
تعداد واحد 35درصدش تخصصی بود می تونستم معادل کاردانی پرستاری
بگیرم و اگه نبود معادل کاردانی عمومی بگیرم .یعنی فقط چندواحد دانشگاهی گذروندی.

متاسفانه  شرط دوم را نداشتم و فقط دو واحد تخصصی  کم داشتم.می تونستم معادل
فوق دیپلم عمومی بگیرم و خلاص شم ولی وقتی فکر می کردم که ممکنه دیگه
نتونم رشته ی بهتری قبول بشم و شاید اگه معادل مدرک پرستاری داشته
باشم بشه باهاش کار کرد به ناچار_دنبال این رفتم که مدرک معادل پرستاری
بگیرم برا روز مبادا.

خوب دو واحد کم داشتم اگه می خواستم ترم پنج را
هم بگذرونم خیلی دیر میشد ازونجا که خدا گاهی کار را به مو می رسونه
ولی پاره نمیشه و لطفش شامل حالم شد راه "معرفی به استاد "برا دو واحد را
پیدا کردم و با معرفی به یکی از استایتد دو واحد را در طی دوهفته خوندم
ونمره قبولی گرفتم.

خدا انشالله عمر بده آقای دکتر علی غفوری ورزنه
که الان د رتهران هست و اون موقع مسوول آموزش علوم پزشکی بود
وخیلی کمک کرد.یه نفر دیگه هم که البته خدا رحمتش کنه مرده ولی در
ظاهر عدو و بود ولی در نهایت سبب خیر شد که بعد می فهمید چرا معاون
آموزشی بود که بهش بخش نامه سیار می گفتند.نمی دونم از روی ندانستن
یا به هر علت دیگه ای به من می گفت که حتی اگه مدرک عمومی هم بگیرید
باید طرح نیروی انسانی یعنی یک سال کار در محلی دور افتاده به تشخیص
وزارت بهداشت را بگذرونید و خوب این یه سال کا رمن را عقب می انداخت
برا همین هم مجبور شدم دو واحد اضافه بگذرونم که حالا که لااقل مجبورم
در هر دو صورت به طرح برم لا اقل مدرک معادل پرستاری داشته باشم
شاید بعدها بدردم بخوره که البته خیلی هم بدرد خورد...